La Via Campesinak planetako eskualde guztietan sortu dituen formakuntza prozesuen unibertsoaren barruan, Latinoamerikan IALAk nortasun propioa duten esperientzien konstelazio gisa eratzen dira.
Prozesu horren “Big bang”- 2006an izan zen Venezuelan, Hugo Chavezen agintepean Barinas estatuan egoitza duen 1. IALA sortu zenean, iraultza bolivartarraren eta eskualdeko nekazarien gizarte-mugimenduen arteko hitzarmen baten ondorioz, eta ordutik, unibertso hori etengabe hedatu da.
Latinoamerikako nekazarien espazioak lidergo berriak eta mobilizazio-estrategia handiagoak sortzea lortu dute, nazioarteko finantza-kapitalaren logika nekazaritzan sar ez dadin, nekazarien eta haien kulturen aurkako ekoizpen-ereduak inposatuz.
Hori lortzeko, gizon eta emakume izateko modu berri bat sustatzen duten pedagogiak dituzten formakuntza-prozesuak ezarri dira, landa-eremuko bizi-baldintzak hobetu daitezkeela ulertuta, lurraldeen defentsatik eta sustraitzetik abiatuta.
Komunitatean bizitzen ikasiz eta agroekologian finkatuz, planeta hoztea helburu duten ekoizpen modu lokalak kontserbatzeko eta merkatuaren dinamika aldakorrekiko mendekotasuna murrizteko estrategia gisa.
Nikaraguako “Ixim Ulew” IALAren bi lankide Euskal Herrian ditugula aprobetxatu dugu esperientzia hauen “sekretuak” konta diezaguten.
